Λεωφορείον ο… κόσμος
Οι εμπρηστές των τρόλεϊ και οι ράμπο της Ασφάλειας
Του Αλέξη Καζαντζίδη
Ένα είναι σίγουρο: Αυτή η κυβέρνηση ξενυχτάει. Και ο κύριος Αλέκος και τα Αλεκάκια. Μέγαρο Μαξίμου, αρμόδια υπουργεία, βουλευτικά γραφεία ξαγρυπνούν… βλέποντας συνδρομητική τηλεόραση. Η συστηματική παρακολούθηση του Netflix δίνει και παίρνει. Δεν έχουν αφήσει ανεκμετάλλευτο ούτε ένα σίριαλ, ούτε μία κατασκοπευτική ταινία.
Απόδειξη; Σχεδιάζουν να βάλουν μυστικούς αστυνομικούς μέσα στα λεωφορεία και τα τρόλεϊ της Αττικής, προκειμένου να αποφεύγονται οι εμπρησμοί και οι βανδαλισμοί! Σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο, οι «επιβάτες» της Κρατικής Ασφάλειας, σε συνδυασμό με μοτοσικλετιστές της ίδιας υπηρεσίας, θα αναλάβουν δράση, με στόχο την επί τόπου σύλληψη των δραστών τέτοιων καταστροφών, ενώ έτσι θα λειτουργήσουν αποτρεπτικά για ανάλογες ενέργειες στο μέλλον! Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει η εφημερίδα, περίπου 100 αστυνομικοί θα προβαίνουν σε διαρκείς περιπολίες με μοτοσικλέτες στα σημεία όπου έχουν χαρτογραφηθεί ως εκείνα που σημειώνονται συχνότερα επιθέσεις τέτοιου τύπου, την ώρα που μυστικά στελέχη θα βρίσκονται επί τω έργω για τυχόν παραβατικές πράξεις και λαθρεπιβίβαση μέσα στα οχήματα του ΟΑΣΑ.
Αυτό πιθανόν να είδαν ότι συμβαίνει στις ΗΠΑ ή την Αγγλία. Στην Ελλάδα, μόλις εφαρμοστεί το μέτρο, την επόμενη μέρα οι μισοί που δεν πληρώνουν εισιτήριο, θα υποδυθούν τους «καλυμμένους» ράμπο, θα κλείνουν συνθηματικά το μάτι στον οδηγό για να ξέρει τάχα μου δήθεν ποιοι είναι και θα τους αφήνει να περνάνε! Αν, δε, αυτοί γίνουν πραγματικά αλληλέγγυοι, θα κουβαλάν μαζί τους και δυο-τρεις ακόμα που θα εμφανίζουν ως βοηθούς για την… προστασία των λεωφορείων. Πιστώθηκαν όλοι ως ράμπο της Αστυνομίας!
Πάντως, η ασθένεια που μοιάζει να έχει «βαρέσει» στο κεφάλι όσους καίνε τρόλεϊ δεν περιγράφεται σε κάποιο πολιτικό εγχειρίδιο. Η δημιουργία τρόμου σε έναν κομμάτι της κοινωνίας που κινείται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, όπως τα γεροντάκια, οι καθαρίστριες ή οι άνεργοι που κατεβαίνουν άρον-άρον από το όχημα, για να βάλουν κάποιοι μία φωτιά, καταντά κάτι επικίνδυνο. Ιδίως αν φορτίζεται ιδεολογικά ως μία σοβαρή ενέργεια. Σε αυτόν τον τόπο, τελικά, ταιριάζει γάντι ο στίχος του δημιουργού: «Είναι η φτώχεια εισιτήριο και η ουρά ένα μαρτύριο. Δεν σε αντέχω άλλο, κόσμε, κάνε στάση να κατέβω…».
