«Μη συνεργάσιμοι δανειολήπτες»
Για τη «Συμφωνία κυρίων της κυβέρνησης με τους τραπεζίτες»
Του Αλέξη Καζαντζίδη
Προσπαθούμε καιρό τώρα σε τούτα τα χώματα να κινηθούμε μεταξύ πραγματικότητας και ερμηνείας της. Είναι σχεδόν ακατόρθωτο, σαν να περπατάς σε τεντωμένο σκοινί παραλογισμού αναζητώντας λογική ισορροπία. Μέχρι χθες υπήρχε ο λεγόμενος νόμος Κατσέλη. Με όλες τις ενστάσεις, προσέφερε ένα είδος προστασίας της πρώτης κατοικίας σε ανθρώπους που πραγματικά μέσα στη δίνη της τελευταίας δεκαετίας βρέθηκαν σε αδυναμία να κρατήσουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους. Σήμερα φτάσαμε στη ρύθμιση για τα «κόκκινα» δάνεια. Πως χαρακτηρίστηκε; «Συμφωνία κυρίων της κυβέρνησης με τους τραπεζίτες». Ας ξεπεράσουμε την καχυποψία απέναντι σε τέτοιου τύπου λύσεις όταν πρόκειται για λεφτάδες. Από πότε, όμως, είναι πολιτική επιλογή η «συμφωνία κυρίων», ακόμα κι αν έρχεται μέσα από διαπραγμάτευση ή νομοθέτηση;
Τι ισχύει τελικά στην πράξη; Διαβάζουμε: Ένα «προνομιούχο» ζευγάρι χωρίς παιδιά θα αντιμετωπίσει άμεσα τον κίνδυνο να χάσει το σπίτι του, αν το εισόδημά του ξεπερνάει τα 1.500 ευρώ το μήνα, που σημαίνει μισθός 750 ευρώ για καθέναν από τους δύο! Από κει και πάνω, δηλαδή, κάηκες! Για να δικαιολογήσει την αυστηροποίηση του πλαισίου, η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως θέλει να διαχωρίσει τους δανειολήπτες που έχουν πραγματικά ανάγκη, από εκείνους που «λάθρα» κάνουν χρήση του νόμου, ενώ έχουν τα εισοδήματα και την περιουσία να ξεπληρώσουν τα δάνειά τους ή είναι «μη συνεργάσιμοι δανειολήπτες».
Φαίνεται και απ’ αυτήν τη ρύθμιση ότι άλλος είναι ο στόχος και όχι η πραγματική προστασία των υπερχρεωμένων νοικοκυριών από τις εξώσεις και τους πλειστηριασμούς: Να πιάσει τη «μαρίδα» από το γιακά, τις φτωχές οικογένειες και να τις οδηγήσει μέχρι το γκισέ της τράπεζας, για να ακουμπήσουν και την τελευταία δεκάρα, προκειμένου να «ξεκοκκινίσει» το δάνειο και να μην μπουν σε μεγαλύτερες περιπέτειες με την πρώτη κατοικία. Αυτός είναι, άλλωστε, και ο πιο σίγουρος τρόπος για να πιαστούν οι στόχοι μείωσης των «κόκκινων» δανείων κατά 35 δισ. ευρώ την τριετία 2019 – 2021, όπως προβλέπει η συμφωνία με τους «θεσμούς», όπου προαναγγέλλεται επίσης η απογείωση των πλειστηριασμών στους 130.000 τον χρόνο!
Μετά από αυτά, λοιπόν, και τις μεγάλες κουβέντες του υφυπουργού Εργασίας Τάσου Πετρόπουλου ότι «οι άνθρωποι δεν ψάχνουν πια για φαγητό στα σκουπίδια», κινδυνεύουμε να πιστέψουμε πως οι σκουπιδοτενεκέδες θα φαντάζουν περίπου ως υπέροχα εστιατόρια με μεγάλη ποικιλία…
