Τα ψεύτικα τα λόγια τα… μικρά
Από τα ταξίδια του ισχυρού άνδρα της χώρας Νίκου Παππά
Του Αλέξη Καζαντζίδη
Όποιος τον βλέπει εδώ και καιρό, αντικρίζει τον πραγματικό ηγέτη της χώρας. Ο «νούμερο 2» που είναι… νούμερο 1. Να προειδοποιήσει η στήλη τον Αλέξη Τσίπρα ότι θα έχει προβλήματα; Υπάρχει και ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης να το κάνει. Μπορεί, άλλωστε, να είναι επικίνδυνα πράγματα να λέγονται αυτά. Πάντως, μην ρωτήσετε από πού κρατάει η σκούφια του και πηγάζει η δύναμή του. Από το 2012 άρχισε να εμφανίζεται, το 2013 έγινε γνωστός, το 2014 απέκτησε ρόλο, το 2015 υπουργοποιήθηκε, το 2016 αλλάζει πια τα φώτα, όχι της τηλεόρασης, αλλά όλων. Εκεί που δικαιώνεται το «εδώ παπ(π)άς, εκεί παπ(π)άς, νάτος ο Νίκος Παππάς». Θα μπορούσε να διακρίνει κάποιος σε αυτόν το «killer eye», τη ρητορική της ψυχραιμίας, την επίφοβη λογική «εγώ έχω σε όλα δίκιο και όλοι εσείς έχετε άδικο». Δεν χρειάζεται να βάλει ούτε γραβάτα, ούτε περούκα. Έχει τη δυνατότητα να υπαγορεύει στους άλλους αν και πότε θα φοράνε τι, για να εμφανίζονται σε δημόσια θέα. Και άνθρωπος που αντέχει τόσο το προσκήνιο όσο και το παρασκήνιο –ή αλλιώς παρασκηνιακά ετοιμάζει το προσκήνιο– είναι και ο αληθινός αρχηγός.
Πριν από έναν μήνα, μάλιστα, όλοι μάθαμε για την παρουσία του υπουργού Επικρατείας στις ΗΠΑ, αλλά ελάχιστα για το ταξίδι του στον Καναδά. Είναι η ωραία εκείνη δημοκρατική χώρα της άγνωστης εμπορικής σύμβασης με την ΕΕ (μαζί με τη Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων βάζει χέρι σε ό,τι απέμεινε από τα δημόσια αγαθά) και πατρίδα των ιδιοκτητών των μεταλλείων χρυσού της Χαλκιδικής. Ο Νίκος Παππάς, λοιπόν, πήρε μέρος σε ένα forum με τον βαρύγδουπο τίτλο «Παγκόσμια πρόοδος 2016», με τη συμμετοχή 20 χωρών και 200 προσωπικοτήτων. Στην τελευταία κατηγορία ανήκει, πέραν των άλλων, και ο γιος του βασιλιά (το γεγονός ότι είναι συγγενής του «τέως» τον καθιστά και προσωπικότητα). Τι έκαναν όλοι αυτοί μαζί; Σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση, ασχολήθηκαν με το εγχείρημα να δικτυώσουν προοδευτικά (ωχ) δεξαμενές σκέψης, ινστιτούτα και κινήσεις (δηλαδή ΜΚΟ, φράξιες ανέργων που κολλάνε μεταξύ τους διά της καινοτομίας) από όλο τον κόσμο. O Έλληνας κυβερνητικός ήταν, μάλιστα, ομιλητής σε πάνελ με θέμα: «Δίνοντας μορφή στην Παγκοσμιοποίηση: Κοινωνικοί Συνεταιρισμοί και Εθνική Ευημερία σε ένα Παγκόσμιο Πλαίσιο» (μα τον Χριστό αυτολεξεί από τη σχετική ανακοίνωση), το οποίο κλήθηκε να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα όπως: «Πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα κοινό αφήγημα (λέγε με και παραμύθι) για την πρόοδο και την ευημερία στον 21ο αιώνα, το οποίο να είναι ελκυστικό, περιεκτικό και ρεαλιστικό; Ποιες παγκόσμιες οικονομικές δυνάμεις πρέπει να εξεταστούν στη διαμόρφωση μιας ατζέντας παγκόσμιας ευημερίας;».
Ο ισχυρός άνδρας της χώρας, με άλλα λόγια, δίνει τον τόνο: Μπουκάρετε ένας-ένας ως καινοτόμοι στη γούρνα με τα ηθικά λεφτά, στήστε τα δικά σας δίκτυα, think tanks κι άλλα τέτοια γεννήματα του μέλλοντος και πλουτίστε όσο και όσοι μπορείτε. Τα υπόλοιπα είναι περασμένα – ξεχασμένα. Εξάλλου, μία παράσταση είναι η ζωή. Το τρίτο μνημόνιο μπορεί να γίνει έργο και να ανέβει σε θέατρο τέχνης που θα λέγεται… «Κάρολος». Τι Κουν, τι Μαρξ, η αγάπη για την… τέχνη μάς ενώνει.
