Ελεγχόμενη (;) πτώχευση
Το νέο ριάλιτι του BBC ρίχνει στη μάχη ανέργους, φτωχούς και χαμηλόμισθους
του Αλέξη Καζαντζίδη
Σπανίως «επιτρέπεται» να οργίζεσαι γράφοντας. Υποτίθεται πως σε αυτήν τη διαδικασία είναι κρύο πια το αίμα ή… παγωμένο, όπως φαίνεται και η Δημοκρατία στην Ευρώπη. Το έγκυρο, σπουδαίο και τρανό BBC, στην εποχή της αντικειμενικότητας, της πολύπλευρης ενημέρωσης και των γνωμών προτείνει το «Britain’s Hardest Grafter». Είναι το νέο ριάλιτι του βρετανικού δικτύου που ρίχνει στη μάχη ανέργους, φτωχούς και χαμηλόμισθους.
Το σενάριο του συγκεκριμένου τηλεοπτικού «προϊόντος» (μάλλον δεν χρειάζονταν τα εισαγωγικά) θέλει τους παίκτες να εκτελούν μία σειρά από δοκιμασίες και να παλεύουν για το ποιος θα βγει ο πιο δουλεταράς. Ο νικητής -δίνουν και κίνητρο τα καθίκια (sic)- θα κερδίσει το έπαθλο των περίπου 21.000 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε ένα ετήσιο μισθό για τις περιοχές εκτός Λονδίνου.
Το πρόγραμμα έχει προκαλέσει αντιδράσεις με προφανή τον φόβο για τυχόν εκμετάλλευση των διαγωνιζομένων και δημιουργία απογοήτευσης σε όσους αναζητούν εργασία και αποτυγχάνουν. (η επίδραση στη νοημοσύνης μας παραλείπεται). Η εταιρία παραγωγής «Twenty Twenty» επιμένει πως πρόκειται για ένα «σοβαρό κοινωνικό πείραμα», ενώ αναφέρει ότι θα αποζημιώσει με ένα χρηματικό ποσό όλους τους συμμετέχοντες.
Παρόλα αυτά έχουν μαζευτεί πάνω από 25.000 υπογραφές κατά του προγράμματος. Ο James Pauley, που ξεκίνησε την καμπάνια διμαρτυρίας ανέφερε πως «η ανεργία και η φτώχεια δεν πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο ενός φτηνού παιχνιδιού για τους σκοπούς αμφίβολης ψυχαγωγίας».
«Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να υπάρχει υψηλότερο επίπεδο από το BBC, ένα εθνικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα που χρηματοδοτείται με δημόσια εγγραφή, με τη μορφή του τέλους της άδειας», είπε.
Πολλοί κάνουν λόγο πως το «Britain’s Hardest Grafter» εμπνεύστηκε την διαδικασία του παιχνιδιού από την ταινία «The Hunger Games», η οποία έχει να κάνει με το παιχνίδι επιβίωσης ενός ανθρώπου από φτωχή φατρία, προς τέρψιν της κοινωνίας των ισχυρών.
«Μπαϊράκι» σήκωσαν και οι χρήστες του twitter, οι οποίοι αντέδρασαν στη φύση του προγράμματος:
«Αυτό είναι αστείο, έτσι δεν είναι; Μολονότι φαντάζει ένα αρρωστημένο αστείο».
«Εκμετάλλευση της φτώχειας στο BBC. Αυτό είναι το νέο επίπεδο της βρετανικής τηλεόρασης, να φτιάχνουν διασκέδαση μέσα από τη μιζέρια».
«Μονομαχίες πορνό της ένδειας από το BBC, το τέλος της κουλτούρας και της κοινωνίας».
Τι μπορεί να ειπωθεί μετά από αυτά; Κάποιο σχόλιο; Αποκλείεται, ώσπου αυτός ο τρόπος ζωής να χαθεί…
